Peranan As-Sunnah Dalam Bidang Ad-Dakwah

Bismillahirrahmanirrahim,dengan nama Allah yang Maha Bijaksana yang memiliki ilmu yang maha luas hatta tidaklah termampu qudrat manusia untuk menerokainya,Maha Suci Allah Tuhan yang memiliki segala cabang ilmu.
Assalamualaikum,kali ini dengan izin Allah jua ingin daku kongsi bersama tentang sedikit panduan mengenai mengenal kitab-kitab Takhrijaat Ahadith(kitab pengeluaran hadith-hadith) yang telah dikarang oleh Dr.Yusuf Al-Qardhawi didalam kitab beliau yang bertajuk: “Bagaimana kita berinteraksi dengan Sunnah Nabawiyyah” yang telah beliau letakkan dibawah tajuk:” Peranan As-Sunnah dalam bidang Ad-Dakwah” yang mana kitab karangan beliau ini sebagai rujukan bersama telah dicetak oleh Syarikat Dar Asy-Syuruq, Qaherah, Mesir,iaitu cetakkan ketiga pada tahun 2005,kulit kitab beliau ini berwarna hijau dan maklumat ini telah daku rujuk pada mukasurat 77,Fasal Dua yang bertajuk:”Peranan As-Sunnah dalam bidang Ad-Dakwah,semoga dengan maklumat yang telah Allah izinkan daku memaparkanya ini dapatlah dengan izin Allah jua para pembaca dan para pelajar agama khususnya dapat mengambil manfaat bersama…Insyallah

“Berkata Imam Al-Hanid rahimullah: Kesemua jalan itu adalah tertutup(untuk seseorang itu berkata-kata)melainkan barangsiapa yang berkata-kata dengan Atsar(As-sunnah) rasulullah s.a.w.”

“Berkata Imam Abu Hafs:Barangsiapa yang tidak menimbangkan segala perilaku dan hal ehwal dirinya pada setiap masa dengan Al-Quran dan As-Sunnah,dan juga tidak mengambil berat akan kemuliaanya,maka tidaklah dia dikira sebagai golongan Diwan Ar-Rijal”

*”Berkata Imam Ahmad bin Abi Hawawi:Barangsiapa yang membuat sesuatu amalan tanpa mengikuti sunnah,maka batallah amalanya”
*Telah dilampirkan kata-kata ini oleh Imam Ibnu Qayyim Al-Jauziyy dalam kitab Madarijus Saalikiin jilid 2 m/s 464,465,serta lihat kitabku(pengarang):Permulaan pengajian Sunnah Nabawiyyah dibawah tajuk:As-Sunnah masdar littaujiih As-Suluk m/s:63-66

Dan yang pertama sekali bagi seorang pendakwah itu hendaklah dia berpegang ialah dengan dua buah kitab sunnah yang sahih iaitu SAHIH BUKHARI DAN SAHIH MUSLIM iaitu kedua-duanya diterimapakai oleh sekalian ummat sebagai maqbul(yang diterimapakai)

Kemudianya,hendaklah juga dia berpegang pula dengan kitab-kitab sunnah yang lain seperti kitab sunnah: SUNAN ABI DAUD,SUNAN AT-TIRMIZI,SUNAN NASAIEY,SUNAN IBNU MAJAH,MUWATTHO’ IMAM MALIK,MUSNAD IMAM AHMAD,SUNAN AD-DAARIMIYY,SAHIH IBNU KHUZAIMAH,SAHIH IBNU HIBBAN,MUSTADRAK AL-HAAKIM,MUSNADI ABI YA’LA,AL-BAZAAR,MAAJIM ATH-THABRAANI,SYUA’BUL IMAN OLEH IMAM AL-BAIHAQI dan lain-lain yang mana telah dikeluarkan oleh para imam yang huffaz serta amat teliti dalam menyelidiki kesahihan serta hasanya sesuatu hadith itu,maka janganlah pula berpegang dengan hadith-hadith yang bersifat Wahiah(hadith-hadith yang mana salah seorang atau beberapa perawi didalam rangkaian sanadnya bersikap Kaazib,iaitu pembohong)Munkarah serta Maudhuah(hadith-hadith yang direka)yang mana telah diriwayatkan,minta maaf,oleh kebanyakkan para imam yang Mursyid serta berpegang teguh dengan agama.

Maka,diantara keagungan Allah itu,terdapatnya beberapa kitab sunnah yang asas yang telah dibuat usaha penyuntinganya,maka lahirlah kitab-kitab seperti: MUWATTHO’ IMAM MALIK,SAHIH MUSLIM serta SUNAN IBNU MAJAH yang telah pun disunting,dinomborkan hadith-hadithnya serta diberikan nombor halaman isi kandunganya yang telah dibuat oleh Khadim Sunnah Muhammad Fuad Abdul Baaqiy rahimahullah,dan begitu juga lahirnya kitab SUNAN ABI DAUD serta SUNAN AT-TIRMIZI yang telah siap disunting,diberikan nombor hadith-hadithnya serta diberikan nombor halaman isi kandunganya yang mana telah dibuat oleh Syeikh Al-Ustaz I’zzat Ubaid Ad-Da’as.

Manakala Al-Allamah As-Syeikh Abdul Fattaah Abu Ghuddah rahimahullah telah membuat usaha memberikan nombor mengikut turutan abjad serta memberikan nombor halaman isi kandunganya pada lafaz hadith kitab SUNAN AN-NASAIEY.

Lebih daripada itu pula,telah dilakukan juga usaha memberikan ‘takhrij’ (mengeluarkan periwayat sesuatu hadith)serta menerangkan darjat sesuatu hadith dan mengasingkan hadith-hadith yang sahih sahaja daripada percampuran hadith-hadith yang mempunyai cacat cela pada sanad serta perawinya,maka lahirlah kitab-kitab seperti: SAHIH IBNU MAJAH,SAHIH AT-TIRMIZ,dan SAHIH AN-NASAIEY yang telah dilakukan oleh As-Syeikh Al-Muhaddith Nasarudin Al-Banni,dan mugkin juga pada hematku beliau telah membuat perkara yang sama pada SAHIH ABI DAUD,sepertimana juga pada hematku mungkin juga telah sempurnanya beberapa juzuk SAHIH IBNU HIBBAN dengan hasil suntingan,dikeluarkan periwayatan hadithnya(takhrij)oleh Syeikh Syuaib Arnaauuth yang telah diedarkan oleh Yayasan Ar-Risaalah di Beirut,sebelum itu,telah lahirnya, sepengetahuanku, kitab SAHIH IBNU KHUZAIMAH dengan hasil suntingan oleh Doktor Muhammad Musthafa Al-A’zhamiy dengan dikeluarkan periwayatan hadithnya oleh Syeikh Nasarudin Al-Banni.

Telah lahirnya sebelum itu kitab MUSNAD IMAM AHMAD sebanyak 15 juzuk set kitab dengan hasil suntingan serta dikeluarkan periwayat hadith-hadithnya oleh Al-Allamah Syeikh Ahmad Muhammad Syaakir,iaitu menghampiri sebanyak 3 jilid set kitab,yang mana sebelum itu Syeikh Ahmad Abdur Rahman Al-Banna telah menyusun MUSNAD IMAM AHMAD itu berdasarkan tajuk-tajuknya,disyarahkan serta dikeluarkan periwayat hadithnya sebanyak 23 juzuk set kitab yang dinamakan AL-FATHUR RABBAANI manakala syarahnya dinamakan BULUGHUL AMAANI,seperti mana Syeikh Syaakir cuba untuk mengeluarkan periwayat hadith-hadith pada kitab tafsir Al-Hafiz Abu Fida’ Bin Ismail Al-Katsir(Ibnu Katsir) yang telah dipilih,dikelaskan serta dikeluarkan periwayat hadithnya lalu dinamakan sebagai UMDAH AT-TAFSIR dan telah diedarkan sebanyak 5 juzuk set kitab,tetapi tidaklah dapat beliau sempat menyiapkanya.

Begitu juga saudara kandung beliau iaitu Al-Adiib Al-Lughawi Al-‘Alim Al-Muhaqqiq Mahmud Muhammad Syaakir telah mengeluarkan periwayatan hadith sebanyak 10 juzuk set kitab pada kitab TAFSIR IMAM THABARI(w:310H) disunting serta dikeluarkan hadith-hadithnya serta Atsarnya,kemudianya meninggalnya abang kepada Syeikh Mahmud iaitu Syeikh Ahmad,lalu Syeikh Mahmud pun menyambung kembali usaha abang beliau itu sehingga menjadi 2 juzuk set kitab,tetapi tidak juga dapat menyiapkanya.

Dan begitu lahirnya kitab AL-MUSANNAF yang dikarang oleh As-Syeikh Abdur Razaak As-San’aani(w:211H) sebanyak 11 juzuk set kitab dengan hasil suntingan seorang Muhaddith India iaitu Syeikh Habiib Ar-Rahman Al-A’zhamiy,sepertimana juga lahirnya kitab MUSANNAF IBNU ABI SYAIBAH(w:225H) di negara salafiyyah iaitu India sebanyak 15 juzuk set kitab dengan hasil suntingan Syeikh Mukhtar An-Nadwi.

Begitu juga telah disuntingnya beberapa kitab pengumpulan yang penting seperti: MISHKAATUL MASABIIH yang dikarang oleh Khatib At-Tibriizi(w:737H) yang telah disunting oleh Syeikh Nasaruddin Al-Banni serta dikeluarkan periwayatan hadithnya secara terperinci,seperti juga sebuah kitab ‘pengasingan'(mengasingkan daripada hadith yang sahih daripada yang lainya) yang bernama SAHIHUL JAAMI’ AS-SAGHIR WA ZIYAADATUHU yang telah dikarang oleh Imam Suyuthi yang mana telah diasingkan daripada kitab karangan Syeikh Nasaruddin Al-Banni iaitu DHOIFAH(ضعيفة) lalu telah diedarkan setiap kitab yang mengandungi hadith sahih serta kitab yang mengandungi hadith dhoif sebanyak 2 juzuk set kitab,contohnya juga seperti kitab JAMI’UL USUL yang telah dikarang oleh Imam Ibnu Atsir(w:606H) yang telah disunting serta dikeluarkan periwayatan hadithnya oleh Syeikh Abdul Qadir Arnaauuth.

Sebelum itu lahirnya kitab MAJMU’ AZ-ZAWAID yang telah dikarang oleh Al-Hafiz Nuruddin Al-Haitsami(w:807H) yang mana tiada penyuntingnya,beliau telah mengasingkan hadith-hadithnya dengan menghukum sesuatu hadith itu dengan mensahihkanya atau mendhaifkanya dengan menggabungkan pada apa yang telah siap sedia pada Kitab Hadith Enam:MUSNAD IMAM AHMAD,MUSNAD Al-BAZAR,MUSNAD ABI YA’LA dan MUA’JIM THABRANI ATS-TSALATSAH,dan bayangkanlah betapa kepinginya diriku(pengarang)ini ingin membuat usaha suntingan serta mengeluarkan periwayat hadith-hadithnya serta menyenaraikan nombor halaman isi kandunganya pada kitab yang penting ini.

Diantara kitab penting yang telah dicetak berulang kali,tetapi sayangnya tiada penyunting serta tiada usaha mengeluarkan periwayatan hadithnya ialah MUSTADRAK AL-HAKIM(w:405H) yang mana telah diringkaskan oleh Imam Az-Zahbi(748H)

Sepertimana juga sebuah kitab yang penting yang mana telah disunting serta di keluarkan periwayatan hadith-hadithnya iaitu ZAADUL MAAD yang telah dikarang oleh Imam Ibnu Qayyim Al-Jauziyy(w:751H)yang telah di sunting oleh Syeikh Syuaib Arnaauuth serta telah diedarkan oleh Ar-Risaalah sebanyak 5 juzuk set kitab,serta satu juzuk pula nombor halaman isi kandunganya.

Dan juga kitab RIYAADHUS SOLEHIN yang telah dikarang oleh Imam Nawawi(w:676H) iaitu sebuah kitab yang barakah serta mulia dan bermanfaat yang telah disunting serta dikeluarkan periwayat hadithnya oleh Syeikh Nasaruddin Al-Banni serta Syeikh Syuaib Arnaauuth.

Lebih penting daripada itu lagi,lahirnya kitab AL-IHSAN FI TAQRIB SAHIH IBNU HIBBAN dengan hasil suntingan Syeikh Syuaib Arnaauuth sebanyak 16 juzuk set kitab bersama 2 juzuk set kitab pula untuk nombor halaman isi kandunganya,yang diedarkan oleh Ar-Risaalah.

Lebih daripada itu lagi,sebuah Ensiklopedia Hadith pada kitab MUSNAD IMAM AHMAD yang telah dibuat sebanyak lebih daripada 40 juzuk set kitab dengan hasil suntingan oleh Syeikh Syuaib Arnaauuth bersama-sama dengan 5 orang kawan-kawanya yang terdiri daripada para alim yang mulia yang mana mungkin pada hematku sudah pun siap yang telah diedarkan oleh Ar-Risaalah dengan hasil kerjasama dari Kerajaan Arab Saudi.

Terdapatnya sebuah kitab pengeluaran periwayatan hadith yang semestinya dijadikan sebagai bahan rujukan serta dapat diambil manfaatnya bersama seperti kitab pengeluaran periwayatan hadith hasil karangan Al-Hafiz Zainuddin Al-Iraqi(w:806H) pada hadith-hadith kitab IHYA ULUMUDDIN karangan Imam Ghazali(w:505H) yang dinamakan sebagai: AL-MUGHNI AN HAMLIL ASFAAR FI TAKHRIIJ MA FIL IHYA’ MINAL AKHBAR yang telah dicetak bersama Hasyiah(penerangan yang diletakkan dibahagian bawah kitab atau nama lainya nota kaki) yang mana para pembaca tidak perlu lagi merujuk pada mana-mana sumber lagi untuk mengetahui darjat hadith-hadith yang telah diletakkan oleh Imam Ghazali didalam kitab tersebut,seperti yang diketahui bahawa terdapat beberapa banyaknya hadith-hadith yang bermartabat tersangatlah dhoifnya,tidak diketahui asal usul hadithnya serta sehingga ada yang dihukumkan sebagai hadith yang palsu!!seperti mana juga kitab pengeluaran periwayatan hadith oleh Imam Al-Hafiz Ibnu Hajar Al-Asqalani pada hadith-hadith kitab TAFSIR AL-KASSYAF sebuah kitab yang bermanfaat yang mana hadith-hadith di dalamnya telah dijadikan bahan rujukkan para mufassirun serta menaqalkan hadith-hadith tersebut sesama mereka.

Dan diantara kitab yang penting yang terkenal di kalangan para pendakwah ialah kitab AT-TARGHIB WAT TARHIIB yang telah dikarang oleh Al-Hafiz Imam Al-Munziri(w:656H) rahimahullah,yang mana hadith-hadith didalam kitab itu kebanyakkanya dhoif,ada diantaranya pula tersangat dhoif sehingga ada yang mencapai tahap palsu!sehinggakan pada pandangan Imam Ibnu Munzir sendiri menganggapnya sebegitu,dan kebanyakkan para pendakwah tidak membaca Muqaddimah Al-Munziri untuk mengetahui segala istilah-istilahnya itu,inilah yang telah membuatkan ku untuk mempertahankan kitab ini dengan mengeluarkan periwayatan hadith-hadithnya,yang merangkumi dengan menyenaraikan hadith yang sahih dan hasan yang terdapat di dalamnya,menerangkan segala perkara yang masih menjadi kesamaran di dalamnya,menerangkan segala maksud-maksudnya,menjawab segala persoalan yang belum terjawab,menerangkan syubhat(keraguan)serta membetulkan kembali kefahaman terhadapnya,yang ku namakan: MUNTAQA MINAT TARGHIB WAT TARHIIB.

Terdapatnya pula kitab-kitab syarah bagi kitab yang terkenal iaitu: FATHUL BAARI FI SYARHIL BUKHARI yang telah dikarang oleh Imam Ibnu Hajar Al-Asqalani yang mana dikatakan oleh Imam As-Syaukaani: Tiadanya hijrah selepas Fath(pembukaan kota Mekah)

Manakala terdapatnya juga kitab syarah baginya(SAHIH BUKHARI) yang lebih dahulu serta terkemudian daripada ini tetapi tiada penyuntingnya yang semestinya diambil manfaat bersama seperti syarah yang dibuat oleh Imam Al-Karmaani(w:676H) Imam A’ini(w:855H) dan Imam Al-Qasthalani(w:923H)

Manakala bagi syarah kitab SAHIH MUSLIM pula,contohnya seperti syarah yang dikarang oleh Imam An-Nawawi,Imam Qadhi Iyadh dan Imam Ubbi serta Imam Sanusi.

Dan terdapat juga syarah yang di buat oleh seorang ulama’ India iaitu Maulana Syabiir Ahmad Al-Utsmaani yang dinamakan sebagai: FATHUL MULHIM BI SYARHI SAHIH MUSLIM sebanyak 4 juzuk set kitab tetapi beliau tidaklah sempat menyiapkanya,tetapi telah disambung pula usaha beliau itu oleh Al-Allamah Al-Qadhi Al-Fadhil As-Syeikh Muhammad Taqi Al-Utsmaani sebanyak 6 juzuk set kitab.

Terdapat pula syarah bagi kitab AL-MUWATTHO’ seperti syarah yang di buat oleh Abi Walid Al-Baaji(w:474H) serta syarah yang dibuat oleh Imam As-Suyuthi iaitu TANWIIR AL-HAWALIK.

Manakala syarah bagi kitab SUNAN ABI DAUD pula yang paling utamanya ialah oleh Imam Al-Khatabi(w:388H) iaitu MAALIMUS SUNAN yang telah di takliq oleh Imam Ibnu Qayyim Al-Jauziyy yang dinamakan TAHZIB SUNAN ABI DAUD.

Syarah hadith yang telah dibuat oleh seorang Ulama’ India pula bagi kitab AUNUL MA’BUD yang dikarang oleh Imam Ad-Diyanuwi dan BAZLAL MAJHUD FI HALLI ABI DAUD yang dikarang oleh Imam Saharanfuuri(w:1346H) yang ditakliq oleh Syeikhul Hadith Imam Al-Kandahlawi yang dipersembahkan oleh Sayyid Abi Hussin An-Nadwi dan kitab MANHALUL AZAB AL-MAURUD yang dikarang oleh Syeikh Mahmud Khithab As-Subki pengasas bagi Persatuan Syariah yang telah disyarah oleh beliau sebanyak 10 juzuk set kitab tetapi tidak sempat disiapkan oleh beliau.

Dan syarah kitab Imam At-Tirmizi yang paling utama serta lama sekali iaitu: ARIDHATUL AHWAZIY yang dikarang oleh Imam Abi Bakar Ibnu Arabi(w:1139H).

Dan syarah hadith kitab Imam At-Tirmizi TUHFATUL AHWAZIY karangan Imam Mubaarakfuuri iaitu seorang Alim serta Muhaddith di India.

Tetapi sayangnya tiadalah pula syarah bagi kitab Imam An-Nasaiey, sepertimana yang disyarah kitab Abu Daud dan At-Tirmizi ini,tetapi yang ada hanyalah nota kaki yang dibuat oleh Imam Suyuthi dan Imam Sanadi(w:1139H) yang mana kedua-duanya dicetak bersama.

Ketikamana daku melawat negara India kira-kira 20 tahun yang lepas,terdapatnya di sana seorang ulama’ India yang telah memencilkan diri beliau untuk menyiapkan syarah bagi kitab Imam An-Nasaiey tetapi tidaklah daku mengetahui samada sudah siap atau belum.

Terdapat juga syarah bagi kitab MISHKAATUL MASABIH atau lebih di kenali sebagai SYARAH ALI AL-QAARI(w:1014H) yang dinamakan sebagai MIRQAATUL MAFATIH yang telah dicetak sebanyak 5 juzuk set kitab.

Dan juga terdapat syarah hadith yang dinamakan sebagai MIRA’TUL MAFATIH yang dikarang oleh Imam Ubaidullah Mubaarakfuuri iaitu seorang ulama’ dari India yang telah diedarkan oleh Jaamiatul Salafiyyah di Negara India seingat daku sebanyak 9 juzuk set kitab.

Dan diantara syarah yang dianggap bermanfaat pada para pendakwah ialah syarah yang dibuat oleh Al-Allamah Abdur Rauf Al-Munawi pada kitab JAAMIUS SAGHIR karangan Imam Suyuthi yang diedarkan dengan nama FAIDHUL QADIIR FI SYARHIL JAAMI’ AS-SAGHIR yang telah dibuat sebanyak 6 juzuk set kitab,sebuah kitab yang bermanfaat,dan Insyallah daku berhajat untuk mengeluarkan periwayatan hadithnya.

Dan kitab RIYAADHUS SOLEHIN syarahnya yang terkenal ialah DALIL AL-FAALIHAIN yang dikarang oleh Imam Ibnu ‘Alaan(w:1057H) yang dicetak sebanyak 8 juzuk set kitab.

Serta syarah bagi hadith yang dikarang oleh Doktor Subhi Soleh rahimahullah yang dinamakan sebagai MANHALUL WAARIDIIN dan satu lagi yang dikarang oleh Doktor Musthafa Al-Khun bersama kawan-kawanya yang dinamakan sebagai NAZHATUL MUTTAQIN.

Sepertimana juga kitab AL-AZKAR yang dikarang oleh Imam An-Nawawi juga syarahnya telah dibuat oleh Imam Ibnu Alaan yang dinamakan sebagai AL-FUTUHAATUR RABBANIYYAH yang telah dicetak sebanyak 7 juzuk set kitab.

Dan sebuah kitab yang kecil tetapi masyhur iaitu kitab ARBAIIN NAWAWI(hadith 40) yang sememangnya begitu banyak syarahanya,tetapi,yang paling jelas,luas serta bermanfaat syarahnya ialah oleh Imam Ibnu Rejab Al-Hambali(w:795H) yang dinamakan sebagai JAAMI’ AL-ULUM WAL HIKAM yang mana telah disempurnakan oleh beliau sehingga menjadi 50 buah hadith yang telah disunting oleh Doktor Muhammad Al-Ahmadi Abu Nur,tetapi tidak sempat disiapkanya,(telah disiapkanya selepas itu sebanyak 3 juzuk set kitab) sepertimana yang telah disunting oleh Syeikh Syuaib Arnaauuth dan mengeluarkan periwayatan hadithnya serta diteliti nota kakinya yang telah diedarkan oleh Yayasan Ar-Risaalah di Beirut sebanyak 2 juzuk set kitab.

Diantara kitab yang bermanfaat juga ialah kitab yang disyarah disebalik hadith-hadith yang mengandungi rahsia-rahsia serta hukum-hakam agama dan kemasyarakatan iaitu kitab: HUJJATULLAH AL-BAALIGHAH yang dikarang oleh Imam Dahlawi(w:1176H)

Maka,tidaklah dapat diragukan lagi bahawa kitab-kitab serta pintu-pintu keimanan dan tauhid ,ibadat,ilmu dan adab sopan,zuhud,zikir serta doa-doa,Al-Quran,berbuat baik,menghubungkan tali persaudaraan,perihal akhirat serta syurga dan neraka,sirah nabi dan riwayat siri peperangan nabi,kisah-kisah tauladan,sejarah dan lain-lainya telah menarik minat para pendakwah lebih banyak berbanding hadith-hadith yang hanya berkaitan dengan hukum-hakam agama semata.Sepertimana para pendakwah berkemampuan lebih banyak untuk mengambil faedah daripada semua bidang hadith melainkan hadith-hadith berbentuk hukum-hakam.

WALLAHU A’LAM BISSAWAB.

YA ALLAH,KURNIAKANLAH PADA KAMI KEINGINAN UNTUK MENYELONGKAR KHAZANAH ILMU YANG TELAH ENGKAU KURNIAKAN PADA KITAB-KITAB HASIL USAHA YANG IKHLAS PARA KEKASIH MU YANG MULIA,DEMI MENDAPATKAN KEREDHAAN MU YA ALLAH,AMIN……

Advertisement

Read Full Post »

Mengenal Imam Ibnu Taimiyyah(661h-728h)

Assalamualaikum,dengan nama Allah yang maha pemurah lagi maha mengasihani,yang menurunkan agama islam dengan perantaraan lidah para rasulNya yang mulia,yang tidaklah mengenal erti penat serta lelah,tidak mengendahkan tohmahan,kejian,fitnah, cacian serta makian dari manusia demi menyampaikan risalah Allah yang benar dan suci ini,dan telah pula disambung warisan sunnah perjuangan suci ini oleh para kekasihNya yang dikasihi iaitu para Ulama’ yang menyusuri isi kandungan Al-Quran serta Hadith nabiNya yang mulia,mereka bukan sahaja dianggap penyambung kepada meneruskan Risalah Suci ini,bahkan mereka mewarisi juga sunnah perjuangan ini yang menjanjikan kejian,cacian,makian serta tohmahan yang mungkin pedih untuk disantap oleh jiwa,tetapi kembali tersenyum bila memikirkan telah melalui denai derita yang sama dilalui oleh para rasul yang mulia…
Daku ingin mengenalkan pula kepada para pembaca akan kisah hidup atau biografi insan yang telah melalui sunnah perjuangan para rasul ini,iaitu Ibnu Taimiyyah(661H-728H)

IMAM IBNU TAIMIYYAH

• Lahir di Bahran pada 22Januari tahun 1263M bersamaan dengan10 Rabiul Awal hari Isnin tahun 661 hijrah
• Nama sebenar beliau ialah Syeikhul Islam Abu Al- Abbas Ahmad Bin Abdul Halim Ibnu Abdus-Salam Bin Abdullah Bin Abi Al-Qasim Al-Khadri An-Namiri Al-Harani Ad-Damsyiqiyy Al-Hambali atau lebih dikenali dengan Ibnu Taimiyyah
• Datuk beliau ialah Imam Majduddin,beliau merupakan seorang pengikut Mazhab Hambali,beliau telah mempunyai sejumlah karya,beliau merupakan seorang ulama’ yang Faaqih dalam bidang Feqh,Hadith,Ilmu Usul serta Ilmu Nahwu
• Beliau telah berpindah ke Damaskus,Syria ketika beliau berumur 7tahun yang mana ketika itu merupakan kedatangan Tentera Monggol,manakala ayah beliau pula iaitu Syeikh Syihabuddin Abdul Halim merupakan seorang ulama’ yang dikira sebagai ulama’ yang terkenal dizamanya,pernah menjadi guru besar serta pemimpin sebuah madrasah di Sukariyyah dan beliau juga dibesarkan juga disana
• Diantara guru beliau ialah: Imam Syamsudin Al-Maqdisi(Mufti pertama Mazhab Hambali di Syria yang mana beliau mempunyai 200 orang guru),Imam Abi Al-Yasr,Imam Kamal bin Abdu,Imam Majd bin Asakir,Imam Ahmad bin Abi Al- Khair,Imam Qasim bin Arbaliy,Syeikh Imam Fakhruddin bin Bukhari,Imam Kamal bin Abdur-Rahim,Imam Qasim bin ‘Alaan,Imam Ahmad bin Syaibaan serta ramai lagi
• Manakala murid-murid beliau pula antaranya:Imam Ibnu Qayyim Al-Jauziyy dan Imam Abu Fida’ bin Ismail Al-Katsir(Imam Ibnu Katsir)
• Beliau telah mengikuti pengajian Kitab Musnad Imam Ahmad beberapa kali,dan juga telah mengikuti pengajian Kitab hadith sunan As-Sittah serta mengikuti pengajian Kitab Mu’jam At-Thabrani Al-Kabir,beliau telah menghafaz Al-Quran serta menguasai Ilmu Feqah dan mempelajari bahasa arab daripada Imam Ibnu Abdul Qawiy
• Ketika beliau berumur 17tahun,beliau telah diberi peluang oleh gurunya iaitu Imam Syamsudin Al-Maqdisi untuk memberikan fatwa kerana beliau merupakan seorang murid yang dikurniakan oleh Allah yang Maha Bijaksana yang sangat kuat hafalanya,senang memahami sesuatu pelajaran dengan senang serta banyak pengetahuanya
• Beliau telah terlibat dalam perang antara Monggol-Syria,beliau telah bergabung dengan tentera Syria-Mesir dan telah beroleh kemenangan
• Beliau telah dipenjarakan sebanyak 4kali!!setelah dibebaskan daripada tahanan yang pertama,beliau telah tinggal di Cairo,lalu dipenjarakan oleh Sultan Baibar Al-Jaishankir dan diasingkan di Alexendria kerana mengkritik terhadap pandangan Sufisme(mesti ada sesuatu yang telah dilakukan oleh golongan ini sehingga menjadi kritikkan Imam Ibnu Taimiyyah kan?)di Mesir
• Selepas dibebaskan,beliau kembali berdakwah di Cairo dan menjadi penasihat Sultan Nasir Muhammad Bin Qaawun
• Pada tahun 1318,sultan telah mengirim sepucuk surat dengan menyuruh beliau jangan lagi berfatwa dengan fatwa yang bertentangan dengan Mazhab Hambali,beliau telah menolak anjuran sultan tersebut lalu telah dipenjarakan di benteng Damaskus selama 5bulan 18hari,beliau telah dibebaskan oleh Sultan Nasir pada 9Februari tahun 1321
• Beliau telah ditahan kali terakhir semasa fatwa beliau tentang soal ziarah kubur,beliau telah ditahan bersama dengan murid beliau yang setia iaitu Imam Ibnu Qayyim Al-Jauziyy(tahun1326)
• Karya beliau telah mencapai lebih kurang 4ribu naskhah dengan 300 jilid yang mana kitab beliau yang popular iaitu AR-RADD ALA AL-MANTHIQIYYIN(menolak pendapat ahli Mantiq)
• Kandungan kitab ini telah menolak pemikiran ahli falsafah Yunani yang mempengaruhi pemikiran manusia melalui teori Logika Matematik,kitab ini sebanding dengan karya Imam Ghazali iaitu Kitab TUHFATUL FALASIFAH
• Jika kandungan kitab Imam Ghazali menghentam pemikiran-pemikiran ahli falsafah Yunani dan mengolahnya dengan menyesuaikanya dalam pemikiran islam,tetapi Imam Ibnu Taimiyyah telah membangkitkan kembali semangat berfikir islam secara murni
• Kitabnya tidak dicetak,hanya sekali iaitu di negara India
• Diantara karyanya yang terkenal juga iaitu IKHTIYARATUL FIQHIYATI,KITABUL IMAN,AT-TAWASUL WAL WASILAH,AS-SIYASAH ASY-SYAR’IEYYAH FI ISLAHI RA’IE WAL RA’YAH,BAYAN AD-DALIL ‘ALA BATHLANI AT-TAHLIL,AS-SARIM AL-MASLUL ALA SHATAIM AR-RASUL,MAJMUAH AL-FATAWA,ALFURQAAN BAINA AULIYA’ ALLAH WA AULIYA’ ASY-SYAITAN,AL-JAWAB AS-SAHIH LIMAN BADAL DIN AL-MASIH dan lain-lain lagi
• Syahidnya Imam Ibnu Taimiyyah di Damaskus pda tahun 728hijrah,semoga Allah merahmati beliau atas jasa-jasa beliau dalam memperjuangkan islam meskipun hidup beliau penuh dengan rintangan,cabaran,hidup dalam tahanan,cacian serta makian bahkan diteruskan juga cacian dan makian kepada beliau sehinggalah ke hari ini(percaya atau tidak?)

Oleh itu,berdasarkan daripada biografi beliau ini dapatlah kita mengambil pengajaran bahawasanya bukanlah senang hidup orang yang ingin memperjuangkan agama Allah ini,kalau hidup berjuang hendak hidup senang,goyang kaki,bukanlah dinamakan perjuangan bahkan tidaklah dapat perjuangan tersebut mewarisi sunnah berjuang para rasul yang mulia,oleh itu,wahai pejuang islam sekalian!sabarlah apa yang menimpa kamu,senyumlah kembali,tunggulah ganjaran yang Allah tawarkan pada kamu,kemaskan serta istiqamahlah dalam mengamalkan amalan yang memungkinkan mendapat pertolongan Allah dalam perjuangan,hiraukanlah segala macam tohmahan serta cacian manusia,ayuh,kembali bersemangat!Allah bersama kamu!!

(sudah siap sediakah kita ingin menjadi seorang pejuang islam yang menyampaikan risalah Allah yang suci ini tanpa gentar serta takut?siap sedialah,ayuh!)

*Biografi Imam Ibnu Taimiyah ini telah dinaqalkan dari Kitab An-Nubuwwat karangan Imam Ibnu Taimiyyah yang juga dinaqalkan dari:

(1)KItab Fuwatul Wafiat mukasurat 1,35 dan 45

(2)Kitab Ad-Dorar Al-Kamnah mukasurat 1 dan 144

(3)Kitab An-Nujum Az-Zaharah mukasurat 9 dan 271

(4)Kitab Zil Thobaqat Al-Hanabilah mukasurat 4 dan 249

(5)Kitab Bidayah Wan Nihayah mukasurat 14 dan 135

(6)Kitab Al-A’lam mukasurat 1 dan 144

WALLAHU A’LAM

Read Full Post »

Apakah makna ibadat?

Bismillahirrahmanirrahim,Dengan Nama Allah Yang Maha Pemurah Lagi Maha Mengasihani,Yang Mencipta segala apa yang terdapat dilangit dan dibumi,yang maha menerima taubat setiap hambanya,yang juga maha menerima ibadat setiap hambanya,Dialah yang maha memutuskan segala perkara,segala puji bagi Allah Tuhan Sekalian Alam.
Apakah sebenarnya makna ibadat itu?Telah daku naqalkan juga dari Kitab Haqiqat At-Tauhid karangan Dr.Yusuf Al-Qardhawi sebagai sambungan dari tauhid Rububiyyah dan Tauhid Uluhiyyah,diharaplah dapat diambil pengajaran bersama,insyaallah.

MAKNA IBADAT,APAKAH IA?

Kalimah ibadat itu,mengandungi dua makna yang saling bergabung keduanya diantara satu sama lain,tetapi kini,telah menjadi hanya satu sahaja makna yang menjadi pegangan,kedua-duanya itu ialah makna dari segi Khudhu’ dan makna dari segi Al-Hubb(kecintaan),maka,dapatlah kita merealisasikan makna ibadat itu dengan semestinya kita menggabungkan Khudhu’ yang Kamil(Patuh atau tunduk dengan sempurna) bersama dengan Al-Hubb yang Kamil(kecintaan yang sempurna)itulah dia sebenarnya makna ibadat,jika hanya sedikit Khudu’ bersama sedikit Al-Hubb,tidaklah dapat merealisasikan makna ibadat yang sebenarnya,bahkan semestinya menggabungkan Khudhu’ yang bersifat Kulli(keseluruhan)bersama Al-Hubb yang bersifat Kulli.

GAMBARAN MAKNA IBADAT DAN JENIS-JENISNYA.

Makna ibadat itu tidaklah hanya terbatas sebagai suatu gambaran yang bersifat tunggal sahaja,seperti yang disangkakan oleh kebanyakkan manusia pada hari ini,bahkan,ianya terdiri daripada jenis-jenis dan gambaran yang berbilang-bilang.

(1)Doa:iaitu menghadapkan diri kepada Allah Taala dengan meminta supaya diberi sesuatu manfaat atau meminta supaya ditolak dari sebarang kemudharatan,atau meminta supaya ditolakkan bala’ atau meminta pertolongan mengalahkan musuh dan lain-lain.Maka,menghadapkan diri kepada Allah ini dengan meminta sesuatu kepadaNya mestilah terbit daripada hati ikhlas Lillahi Taala,mestilah kerana Allah Taala,yang mana ianya merupakan tunjang serta Ruh ibadat seperti dalam hadith riwayat Imam Tirmizi:

“Doa itu ialah ibadat”(RIWAYAT IMAM TIRMIZI)

(2)Mendirikan syiar-syiar(lambang-lambang)keagamaan seperti Solat,Puasa,Sedeqah,Haji,Nazar,Sembelihan dan yang seumpama denganya,maka tidaklah boleh kesemua syiar ini dilakukan dengan niat selain Allah Taala(tidak boleh melakukan solat,puasa,sedeqah,haji,nazar sembelihan dan yang lainya bukan kerana Allah Taala)

(3)Patuh dan Taat pada apa yang telah disyariatkan Allah daripada hukum-hukum syarak,menghalalkan apa yang telah dihalalkan dan mengharamkan pada apa yang telah diharamkan,dan membataskan pada apa yang telah dibataskan,serta menyeragamkan perkara-perkara dalam kehidupan seharian dengan betul,maka tidaklah harus bagi sesiapa yang mengaku beriman kepada Allah mengambil hukum serta undang-undang yang dicipta oleh manusia,dengan mematuhi serta menghukum pada segenap segi kehidupan dengan undang-undang tersebut iaitu selain undang-undang ciptaan Allah,maka inilah kesalahan dalam beribadat.

KEPENTINGAN TAUHID ULUHIYYAH.

Bahagian tauhid inilah yang paling terpenting dan yang paling terbesar sekali,inilah yang dibawa oleh para rasul yang mulia dengan segenap usaha mereka menyampaikan risalah tauhid ini.Telah Allah utuskan para rasulnya,dan menurunkan Kitabnya,dan manusia pula telah melihat ayat-ayatnya pada setiap segi dan juga pada diri mereka sendiri,maka dengan sebab itulah tersirnalah kebenaran,bangkitlah perkara yang benar,dan tersebarlah segala macam bentuk perundangan,dan terzahirlah juga perkara dalam menentukan tempat kembalinya kita samada disyurga atau pun neraka,atau diantara bahagia atau celaka,ada yang tempat kembali mereka disyurga,dan ada juga tempat kembalinya mereka ke neraka(Nauzubillah min zaalik)

Read Full Post »

Tauhid Uluhiyyah dan Tauhid Rububiyyah serta Kepentinganya..

Bismillahirrahmanirrahiim,daku mulakan kalam perjuangan suci dengan mengenalkan erti Tauhid Rububiyyah dan Tauhid Uluhiyyah serta kepentinganya,yang telah daku naqalkan dari Kitab Haqiqat At-Tauhid karangan Dr.Yusuf Al-Qardhawiy,semoga dengan pengenalan ini insyaallah dapatlah kita sama-sama mempermantapkan lagi tautan tauhid kita kepada Allah yang maha esa jua..

TAUHID RUBUBIYYAH

Maknanya ialah beriktiqad bahawa hanyasanya ALLAH,TUHAN(RABB) KERAJAAN LANGIT DAN KERAJAAN BUMI,dan juga ALLAH IALAH AL-KHAALIQ(PENCIPTA)SEGALA APA JUA YANG TERDAPAT PADA KEDUANYA,Dia jugalah pemilik segala apa yang terdapat diatas alam ini,tiadalah sekutu bagiNya pada kerajaan milikNya,tidaklah ada penghukum keatasNya pada apa yang telah diputuskanya,Dialah hanyasanya tuhan yang maha esa lagi tunggal pemilik sekalian alam,Dialah pemberi rezeki pada setiap yang bernyawa,Dialah juga pentadbir setiap perkara,Dialah hanyasanya yang bisa menundukkan pada setiap yang meninggi,Dialah pemberi pada setiap yang terlarang,Dialah juga yang bisa memberi kemudharatan pada setiap yang memberi manfaat,Dialah juga yang bisa memuliakan pada setiap yang terhina,dan setiap yang selain daripadaNya tidaklah memiliki pada dirinya kemanfaatan walau kemudharatan melainkan dengan izin dan kehendakNyalah jua.

Inilah antara bahagian tauhid yang tidaklah boleh dingkari oleh sesiapa pun,tetapi telah dingkari oleh golongan Al-Madiyyun dan Al-Mulhidun yang mana mereka telah mengingkari akan kewujudan Allah ini,begitu juga dengan orang-orang pada zaman dahulu kala yang juga mengingkari kewujudan Allah ini serta sama sahaja dengan orang-orang pada zaman sekarang ini yang kita kenali dengan nama Komunisme.Sebagai contoh golongan Al-Madiyyun(golongan yang mengimani pada wujudnya dua tuhan)yang beriktiqad bahawa sesungguhnya alam yang terbentang ini dipunyai oleh dua jenis tuhan,iaitu Tuhan Cahaya dan Tuhan Kegelapan,manakala golongan Musyrikin seperti bangsa Arab Jahiliyyah pula yang mana kebanyakkan mereka tidaklah mengingkari pada bahagian tauhid ini,bahkan mereka mengetahuinya bahawa wujudnya Allah ini,seperti yang telah dirakamkan didalam Al-Quran surah Al-Ankabut ayat:61

“Dan sesungguhnya jika kamu tanyakan kepada mereka:Siapakah yang menjadikan langit dan bumi dan yang menundukkan matahari dan bulan?Tentu sekali mereka akan menjawab:Allah,maka betapakah mereka dipalingkan dari jalan yang benar”(Al-Ankabut:61)

“Dan sesungguhnya jika kamu menanyakan kepada mereka:Siapakah yang menurunkan air dari langit lalu menghidupkan dengan air pada bumi sesudah matinya?Tentu mereka akan menjawab:Allah,katakanlah,segala puji bagi Allah ,tetapi kebanyakkan mereka tidaklah memahaminya”(Al-Ankabut:63)

dan pada surah Al-Mukminun ayat 84 sehingga 89:

“Katakanlah:Keupayaan siapakah bumi ini?dan semua yang ada padanya,jika kamu mengetahui, Mereka akan menjawab:Keupayaan Allah,maka apakah kamu tidak ingat? Katakanlah:Siapakah yang empunya langit yang tujuh dan yang empunya ‘Arsy yang maha besar itu?Mereka akan menjawab:Kepunyaan Allah,maka apakah kamu tidak bertaqwa? Katakanlah,siapakah yang di tangaNya berada kekuasaan atas segala sesuatu sedang Dia melindungi,tetapi tidak ada yang dapat dilindungi dari azabnya,jika kamu mengetahui! Mereka akan menjawab:Kepunyaan Allah,katakanlah,maka dari jalan manakah kamu ditipu?”( surah Al-Mukminun ayat 84 sehingga 89)

Maka inilah dia jawapan kaum Musyrikin itu,menunjukkan bahawa sesungguhnya mereka mengakui pada Tauhid Rububiyyah Allah ini,disebabkan keadaan(Kaunu) dan pentadbiran Allah pada setiap perkara,sesungguhnya,keimanan mereka ini hanya terletak pada Rububiyyah Allah taala sahaja,dengan keadaan mengetahui hendaklah menyembah Allah yang esa dan janganlah menyekutukaNya dengan menyembah selain Allah,tetapi mereka telah mengingkari pada satu lagi bahagian tauhid yang lain,iaitu Tauhid Al-Ilahiyah ataupun Tauhid Al-Uluhiyyah.

TAUHID ULUHIYYAH.

Makna tauhid Al-Uluhiyyah pula ialah MENGesaKAN ALLAH TAALA PADA SETIAP IBADAT DAN KHUDU'(TUNDUK)DAN TAAT SECARA MUTLAK KEPADA ALLAH,DAN TIDAKLAH MENYEMBAH SELAIN ALLAH YANG MAHA ESA,DAN JUGA TIDAKLAH MENYEKUTUKAN ALLAH DENGAN SESUATU APA PUN JUA YANG WUJUD DIBUMI DAN DILANGIT,dan tidaklah dapat direalisasikan tauhid itu secara hakiki jika tidak menggabungkan Tauhid Rububiyyah dengan Tauhid Uluhiyyah bersama,tidaklah mencukupi jika hanya beriktiqad dengan salah satu tauhid sahaja,maka kaum arab Musyrikin juga mengakui pada tauhid ini,tetapi dalam masa yang sama mereka tidaklah memeluk agama islam kerana mereka telah menyekutukan Allah dengan sesuatu yang tidak mempunyai apa-apa keupayaan walau kekuasaan,lalu mereka mengimani pada makhluk lain sebagai tuhan,dengan sangkaan bahawa mereka dapat mendekatkan diri mereka pada Allah Yang Maha Tinggi,ataupun dapat memberikan manfaat kepada mereka disisi Allah Taala.

Penganut agama Nasrani pula(Kristian)mereka mengingkari bahawa sesungguhnya Allah itu tuhan sekalian langit dan bumi,mereka telah menyekutukan Allah dengan Al-Masih Nabi Isa alaihis salam,mereka telah menjadikan dia sebagai tuhan selain Allah,dan di dalam Al-Quran pula telah menganggap mereka ini semua sebagai Kafir,diharamkan pada mereka syurga Allah dan masuklah mereka semua ke Neraka selama-lamanya.Dan sesungguhnya,sejak zaman berzaman lagi,manusia telah sesat pada bahagian tauhid ini,mereka telah menyembah selain Allah dengan tuhan yang pelbagai jenis,contohnya,tuhan Kaum Nabi Nuh alaihissalam: Waddan,Suwa’,Yaghuts,Ya’uq dan Nasra,tuhan Kaum Nabi Ibrahim: Berhala,dan tuhan kaum Mesir Purba pula,Al-‘Ajl,manakala tuhan bagi penganut Hindu iaitu lembu,dan tuhan Kaum Sabak iaitu matahari,dan tuham Kaum As-Sobieun iaitu bintang-bintang,dan tuhan Kaum Majusi iaitu api,dan tuhan Kaum Arab Jahiliyyah iaitu berhala dan batu,dan tuhan penganut Kristian pula iaitu Al-Masih Isa alaihissalam serta ibunya Maryam,dan mereka juga menyembah paderi iaitu selain daripada Allah Taala,kesemuanya mereka ini ialah Musyrikun,kerana mereka tidaklah mengEsakan Allah Taala dalam beribadat,iaitu yang semestinya tidaklah boleh kita menyembah selaiNya.Apakah pula maknanya ibadat itu??iaitu yang menjadi hak Allah Taala yang maha esa??

Bersambung……

Read Full Post »